"Gündəlik Bakı" bu gündən etibarən "Açıq söhbət" rubrikası görüşünüzə gəlir. Məqsədimiz bir sıra siyasətçilər, deputatlar, ictimai-siyasi xadimlər, partiya rəhbərləri ilə söhbətləşib, onların səmimi etiraflarını dinləmək, mətbuat üçün qapalı olan məsələləri açmaqdır. İstiqlalçı deputat, Milli Dirçəliş Hərəkatı Partiyasının (MDHP) sədri, Milli Məclisin üzvü Fərəc Quliyevlə də görüşümüz məhz bu məqsədlərə xidmət edirdi:
- Fərəc bəy, yaxın vaxtlarda 50 yaşınız tamam olacaq. İtkilərinizin, yaxud uğurlarınızın nədən ibarət olması ilə bağlı özünüz öz aləminizdə yarıməsrlik həyatınızla bağlı hesabat verirsinizmi?
- Mən özümə hər gün hesabat verirəm. Ümumiyyətlə hər kəs günün sonunda özü özünə hesabat verməlidir ki, bu gün nələri etdim. Ən azından hansı günahları, yaxşılıqları etdim. Hesabat məsələsilə sabaha hazırlıq görməlidir. Əlbəttə, siyasi adamların şəxsi həyatı olmur. Hətta şəxsi həyatın özü belə müəyyən çərçivə daxilində olur. Sən üzərinə müəyyən məhdudiyyətlər götürürsən. Ailənə istədiyin qədər diqqət, vaxt ayıra bilmirsən. Bəlkə də qəribə görünür, amma məsələn mən çayxanada kimi isə nərd oynayan gördüdə nostalji hisslər keçirirəm. Düşünürəm ki, nə yaxşıdır, vaxt tapsaydım mən də oynayardım. İctimai yük çox olanda şəxsi həyat kənarda qalır. Hesabat verəndə də daha çox ictimai xarakterli hesabat verməyə məcbur olursan. Bunun pis və yaxı tərəfləri də var. Pis tərəfi ondan ibarətdir ki, sənə gözünü dikmiş yaxınlarına diqqət ayıra bilmirsən. Yaxşı tərəfi odur ki, cəmiyyət üçün yaşayırsan. Hər kəs xoşbəxtliyini fərdi şəkildə axtarsa, cəmiyyət xoşbəxt olmaz. Gərək insanlar xoşbəxtliklərini cəmiyyətin, millətin içində axtarsınlar. Yəni millət xoşbəxt olsun ki, mən də onunla bərabər xoşbəxt olum.